Delfinotierapia na świecie - podstawowe wskazania:

* cerebralny paraliż dziecięcy (CPD);
* wczesny autyzm dziecięcy (WAD);
* syndrom Dauna i inne genetyczne patologie;
* minimalna dysfunkcja mózgowa (MDM) lub syndrom deficytu uwagi i nadruchliwości (SDUiN);
* zaburzenie czynnościowe centralnego systemu nerwowego (ZCCSN);
* upośledzenie umysłowe (oprócz głębokiego stopnia), zaburzenia mowy i słuchu
* głuchota nerwowo sensorowa (GNS);
* nerwice, zaburzenia stresowe pourazowe (ZSP);
* zaburzenia depresyjne o charakterze nieendogennym (poziom subdepresyjny);
* zaburzenia pamięci, zaburzenia w przyswajaniu wiedzy.

Wysoka efektywność została odnotowana przy kuracji pacjentów z urazami psychicznymi, cierpiącymi wskutek wypadków, krytycznych incydentów, dzieci-zakładników.

Maksymalna efektywność metody delfinoterapii przejawia się przy terapiach, związanych z czynnościowymi zaburzeniami różnych systemów organizmu, naruszeniem przemiany materii, zaburzeń psychosomatycznych.

Wykorzystanie delfina jest uwarunkowane jego naturalnymi właściwościami: Połączenie unikalnych cech fizycznych i wysokiego intelektu delfina, potrzeba w obcowaniu, zdolność do obcowania między gatunkami, wykorzystanie niewerbalnych środków obcowania, zabawowe zachowanie się, a także szczególny stosunek człowieka do delfina: jest on jednym z najbardziej jaskrawych symboli z pradziejów – początków rzeczy - jest archetypem. To rodzi silne pozytywne nastawienie.

Na styku nastawienia się i realnego postrzegania pojawia się tak zwany «Efekt delfina», będący potężnym leczniczym czynnikiem. Samo postrzeganie delfina zawiera w sobie efekt psychoterapeutyczny.
Co może dać delfinoterapia?

* spowodować zasadniczo przebudowany stosunek do swojej własnej osoby, do otaczających ludzi, do przyrody, do świata w ogóle
* wyciągnąć człowieka z niewoli samoizolacji, stymulować rozwój zainteresowania światem zewnętrznym, co jest warunkiem do przywrócenia, korygowania, optymalizacji stosunków społecznych
* występować w charakterze sensorowego stymulatora, aktywizując pracę mózgowych struktur i całego organizmu ogólnie; stymuluje werbalną ekspresję, sprzyjając werbalnemu i sensomotorycznemu rozwojowi autycznych dzieci i dzieci z obniżonym intelektem.
* stymulować proces rozwoju osobowości
* uzupełniać deficyt pozytywnych emocji i zabezpieczać wsparcie dzieciom i dorosłym przeżywającym samotność czy stan braku adaptacji, zaspokajać potrzebę affiliacji.